Karşınızdaki rakip ister Manchester United olsun isterse Kasımpaşaspor. Eğer rakip takım skor avantajını ele geçirmişse, kalabalık orta saha ile direniyorsa Beşiktaş bu teknik direktörü ve bu futbolcu kadrosu ile hiçbir takımı yenemez.
İkinci yarının başında yapılan Necip ve Holosko değişikliğiyle ilk 15 dakikada oyunun nabzını elinde tutan, atak üstüne atak yapan Beşiktaş, birçok futbolseverin ismini cismini belki de ilk defa gördüğü iki Kasımpaşalı orta saha oyuncusunun oyuna girmesiyle tuş oldu. Yani durum o kadar vahim ki giren oyuncunun kim olduğu ne yaptığı hiç önemli değil. Zaten zar zor ayakta duran orta saha, karşısında birden fazla adam görünce adeta felce uğruyor.
-Ramazan bildiğin amatör kaleci. İlk yarıda bütün pozisyonlarda hatası vardı.
-Uğur İnceman bu takımdan acilen gönderilmeli. Hata yapmasa bile adamda öyle bir negatif elektrik var ki izleyen insanda bir keyifsizlik yaratıyor.
-Nihat Kahveci yaşlandıkça çocuklaşan huysuz ihtiyarlar gibi. Gün geçtikçe acemileşiyor, basit hatalar yapıyor.
-Bu takım ölü top organizasyonlarını neden çalışmıyor?
-Tabata'yı en son yedek kulübesinde gördüğümde sirkesi fazla kaçmıştı. Mustafa Denizli Tabata'nın turşusunu kurayım derken ayarını da tutturamamış anlaşılan.
-Taraftar baskısıyla Necip oyuna girdi. Hakikaten ayıp, diyecek kelime bulamıyorum.
-Ne takım ne de hoca bu maça hiç hazırlanmamış. Öyle veya böyle yeneriz havasındaydılar. Üçüncü gol gelene kadar da hiç istiflerini bozmadılar. İnsan en azından mesleğine saygı duyar.
Ve son bir kişisel not...
Yıldırım Demirören ve şurekası yüzünden Beşiktaşlı olmak apayrı bir ruhsuzluğa dönüştü. Yensen ağız tadıyla sevinemiyorsun, yenilsen eskisi gibi midene oturmuyor yediğin goller. 100 yıllık bir tarihin ağzına burnuna sıçıldı. Şu hayatta elimizle tutamadığımız halde yüreğimizle dokunabildiğimiz tek şey olan Beşiktaşlılığın içine ettiler. Sahada da, saha dışında da iflas ettik hepimize afiyet olsun...
